Ўтган мавсумдаги қатъий ўзгаришлардан кейин «Милан»га жиддий барқарорлик керак эди. Бир йил аввал клуб ўта турғунсизликда эди: аввал Паулу Фонсека таклиф этилди, у эса етарлича харизматик эмас деб топилди. Ундан кейин Сержиу Консейсау келтирилди, у эса харизма билан ортиқча тўлган эди. Бунинг натижасида можаролар, конкрет ўйинсизлик, ЕЧЛдан «плей-офф»нинг биринчи босқичидаёқ «Фейеноорд» орқали чиқиб кетиш ва «А» Серияда ёғимсиз 8-ўрин билан мавсумни тугатди. Шунча хафагарчикларни Италия кубогидаги ғалаба бироз юмшатиши мумкин эди. Аммо финалда «Милан» Винченцо Итальяно бошқарувидаги «Болонья»га мағлуб бўлди.
Ниҳоят, жорий йил ёзида «россонери» хўжайинлари экспериментдан чарчаган кўринади: улар синаб кўрилган вариантда тўхташди - Массимилиано Аллегри таклиф қилинди. Тўғри, унинг замонавийлигига шубҳа бор, унинг жамоалари ўйинини томоша қилиш кўпчиликка ёқмайди. Шунингдек, Макс ўзи жуда қўпол, қаттиққўл ва танқидий мураббий. Лекин барча минусларига қарамай, Аллегри натижа беради. Қандай қилиб - бу бошқа масала. Клуб учун эса асосий савол: кўркамликми ёки натижа? «Милан» Максни таклиф қилиб бу саволнинг жавобини баралла айтди: натижа!
Агар «Ювентус»га қарши ўйинда Кристиан Пулишич пенальтини голга айлантирганида ёки Рафаэл Леау ўз имкониятларидан бирини амалга оширганида, «Милан» халқаро танаффусга «Наполи» ва «Рома» билан бирга биринчи ўринни бўлишиб чиққан бўларди. Аммо ўйин 0:0 ҳисобида тугади ва ҳозирда «россонери» 3-ўринда. Уларда 13 очко бор, «Наполи» ва «Рома» эса 15 очкодан.
Бир муҳим жиҳат бор: «Милан» бошқа жамоалардан фарқли равишда Евротурнирларда иштирок этмайди. Бу форматни Антонио Конте яхши кўради - ўтган мавсумда айнан шу тарзда Скудеттони қўлга киритди. Аллегри ҳам шундай ишни ёқтиради. У «Ювентус»даги охирги мавсумда Евротурнирлар босимисиз ва ихчамгина ресурс билан жамоани Чемпионлар лигаси зонасига олиб чиққанди ва Италия кубогини қўлга киритганди.
Тўғри, у жамоадан чиройли тарзда кетмади. Аммо натижани бера олди ва уни тан олиш лозим.
Яна бир жиҳат: «Наполи»дан ташқари, барча Италия топ-жамоалари қайта қуриш жараёнида. «Интер» ёзда Симоне Индзагини йўқотди ва янги мураббий Кристиан Киву иш бошлади. У ёш ва салоҳиятли мутахассис сифатида қаралади, аммо ўзини топиш учун вақт керак.
«Рома»да Гасперини иши узоқ муддатга мўлжалланган. У шу тарзда ишлайди. «Жалоросси» «А» Серияда 6 ўйиннинг 5тасини ютди ва «Наполи» билан 1-ўринни бўлишмоқда. Лекин Гасперинининг «Аталанта»сидаги аниқ ва механик ўйини Римда ҳали кўринмаяпти.
«Аталанта» Гасперини ўрнига Иван Юрични таклиф қилиб, умумий даражада ўртаҳолга айланди. Бу жамоа энди катта эҳтимол билан кичикроқ еврокубоклар зонасидан ўрин эгаллайди.
«Ювентус»да эса Игор Тудор Аллегрига ўхшаб ишлаяпти. У осон ва тез тушунилган футбол уйнатади. Бу эса охирги мавсумда ёрдам берди. Ҳозир ҳам «бьянконери» юқори ўринларда ва ҳали мағлуб бўлмаган. Лекин уларда ЕЧЛ каби оғир турнир бор, бу эса қўшимча юк ва имкониятлар тақсимотини талаб қилади. «Милан»да эса бундай муаммо йўқ.
Барча шароитларни инобатга олганда, «Милан» катта мақсадларга эришиши мумкин. «Наполи» ҳам бор албатта. Улар Конте учун кўп маблағ сарфлашди, Кевин Де Брюйне, Расмус Хойлунд ва бошқа номдор ва оғир вазнли ёрқин ўйинчиларни сотиб олишди. Бу трансферлар учун 100 млн. евродан ортиқ маблағ кетди. Бу уларнинг Италия ва умуман Европа бўйича ҳукмронлик қилиш истагини кўрсатади.
Аммо Контеда бу йил ЕЧЛдек карвон турибди. Чемпионлар лигаси у учун ҳақиқий «криптонит» сингари. У бу турнирда катта ютуқларга эришмаган. Энг юқори натижаси - «Ювентус» билан 10 йил аввалги чорак финал. Шунингдек, ЕЧЛ миллий чемпионатлардаги натижаларга салбий таъсир қилади. Бу ҳозир ҳам такрорланиши мумкин.
«Милан», ўз навбатида буни фойдасига айлантириши мумкин. Унда барчаси тайёр. Аллегри «замонавий» эмас, мураккаб тактик концепцияларга эга эмас. Уч марказий ҳимоячи, майдон марказида кучли «мушт», тезкор Пулишич олдинда ва тўп эгалигига кам аҳамият бериш - унинг мақсади натижа. Олти ўйинда «Милан» ўз дарвозасидан атиги 3та гол ўтказди.
Ўтган мавсумда «Милан» беқарор эди, ҳозир эса улар ишончлилик ва барқарорликнинг элчиси. Албатта, бу жараёнда Лука Модричнинг роли катта. У жамоани ментал ва футбол жиҳатидан кучайтирмоқда. Модрич ўйинни бошқаради ва унинг темпини созлайди. Қийин вазиятда тўпни «Олтин тўп» эгасига бериш керак, у барчасини ҳал қилади.
Модрич жуда қаттиқ меҳнат қилади! «Наполи»га қарши ўйинда, жамоа бир киши кам бўлиб қолганда ҳам у жуда фаол бўлди. Ҳатто рақибнинг яққол голли вазиятлари олдини олди.
Шундай катта ва тажрибали ўйинчи жамоа учун кўп меҳнат қилаётган бўлса, бошқалар ҳам дам олмаслиги керак. Лекин Рафаэл Леау буни тушунаётгандек эмас. Ҳа, у иқтидорли, бироқ интизомида ҳамон муаммо бор, барқарорлик эса йўқ.
Аллегрининг схемасида (3-5-2) Леау учун мувофиқ ўрин йўқ. У қанот ҳужумчиси, аммо бу схемада қанотлар йўқ. Пулишич ҳам қанот ўйинчиси, аммо у марказда ва олдинги чизиқда ўйнашга ҳам мойил, жамоага ёрдам беради.
Пулишич меҳнат қилишга тайёр ва бу Аллегрига ёқади. Шунинг учун Кристиан ўйнайди, Леау эса ўтиради. Леау ўзини топиши мумкин, лекин бу учун у фақат меҳнат қилиши керак. У катта иқтидорга эга, аммо бундан кайфияти жойида эканлигида фойда кўриш мумкин.
Самуэле Риччи ҳам асосий таркибда йўқ. У салоҳиятли ва интизомли ярим ҳимоячи, Италия терма жамоаси ўйинчиси. Аммо «Марсел»дан келган Адриен Рабьо унга катта тўсиқ бўлиб қолди.
Аллегри Рабьони яхши билади, улар «Ювентус»да самарали ишлаганлар. Шу тариқа Рабьо асосийга кирди, Модрич эса алмаштирилмайдиган жамоа аъзоси. Учинчи ярим ҳимоячи рақибга қараб танланади: Рубен Лофтус-Чик ёки Риччи чиқиши мумкин. Асосий вариант - меҳнаткаш Юссуф Фофана.
«Милан»да ҳали қўшимчага муҳтож позициялар бор. Масалан, ёзда форвард қидирилиши ҳақида кўп гап борди. Душан Влахович ёки Виктор Бонифасе келиши кутилганди. Ҳатто, нигерияликнинг ижараси ҳал бўлганлиги ҳақида Фабрицио Романо ёзди, аммо охирида шартнома амалга ошмади.
Соф форвард фақат Сантьяго Хименес бор. Лекин у орзудаги ҳужумчи эмас. Бу мавсумда у фақат Италия кубогида «Бари» дарвозасига гол урган. Ёзда «россонери» у билан хайрлашишга тайёр эди, лекин Санти қолди. Нкунку олинди, лекин у ҳам соф «тўққизлик» эмас. Пулишич ҳам ҳужумчи, лекин ўзига хос. Леау эса Леау.
Страхиня Павлович - Фикайо Томори - Маттео Габбия учлигида ҳимоя маркази қатъиятли кўринмайди, гарчи «Милан» фақат 3та гол ўтказган бўлса ҳам. Бельгия терма жамоаси аъзоси Кони де Винтер ҳам бор, уни «Женоа»дан ёзда сотиб олишди. Лекин у ҳали юқори даражада эмас ва «А» Серияда 77 дақиқа ўйнаган. Шунинг учун ҳимояга яна куч қўшиш керак. Биргина катта ўзгариш ҳам бутун чизиқни яхшилаши мумкин.
Улардан иллюзиялар ҳам кутманг, Аллегрини танқид ҳам қилманг, уларда томошабоп футбол бўлмайди. Чунки бугунги «Милан» - бу натижа кафолати!
Манба: championat.com,
М.ПЎЛАТОВ тайёрлади
