Паоло Мальдини: «Мессини «Милан»га олиб келишга ҳаракат қилгандик...»

Уни Саудияга - «Ал-Ҳилол», ёшларга урғу бера бошлаган «ПСЖ» ва Англия Премьер-лигасининг бир қатор грандлари ўзига чорлади. PoretCast подкасти меҳмони бўлган Мальдини ана шу каби бир қатор қизиқарли мавзуларда гапириб ўтди.

Тимсол

- Ўйинчи бутун фаолиятини битта жамоада ўтказиши тобора қийинлашмоқда. Мен 1984 йилда «А» сериясидан бошладим, ўшанда бошқа мамлакатга кетиш ёки клубни ўзгартириш одатий ҳол эмасди, механизм бошқача эди. Мен бир жойда қолишимга имкон берган президент ва жамоа билан учрашиш бахтига муяссар бўлдим. Ҳамма мени севиши, шунингдек, 4та мундиалда ўйнаганим ва Италия вакили бўлганим билан изоҳланади.

Жаҳон чемпионати

- Ғалаба қозонишга жуда яқин эдим. 2006 йилда Липпи менга жаҳон чемпионатига боришни таклиф қилди, лекин ўшанда боролмаслигимни айтдим. Ёшим улғайиб қолганигами оғриқлар безовта қиларди ва фаолиятимнинг сўнгги йилларида ўзимни яхши ҳис қилишни хоҳладим.

Ибтидо

- Футбол ўйнашни Милан жанубидаги боғларда бошладим. Аввал Леонардо да Винчи, кейин Пия Х мактабларига борардим. Ўша пайтда клублар 10 ёшгача бўлган болаларни олишмасди, шунинг учун мен «Милан» кўригига бориш мақсадида кутдим. Мендан қайси позицияда ўйнашимни сўрашди ва мен жавоб бердим: «Қайси бири бўш?» Аслида ҳужумнинг ўнг қанотида бошладим. 14 ёшимдагина ҳимоячига айландим. Мени жаноб Брага диққат билан кузатди, унинг ҳисоботида мен ҳеч қачон бир жойда турмаганлигим айтилган.

Истеъдод

- Сиз кўп нарсаларни, айниқса интизомни ўрганасиз. Техникани ўргатишингиз мумкин, лекин кўпинча «тасодиф» сизни мукофотлайди. Ва, албатта, барчаси сизга - маълум хусусиятларни ривожлантириш устида ишлашга боғлиқ. Ким яхши-ю, ким яхши эмаслигини билиш учун менга 10 сония кифоя қилади. Аммо, албатта, маълум бир даражага эришиш учун кўп меҳнат талаб этилади.

Интизом

- Мен интизомга эътибор қаратаман. Сиз ҳаётингизни аниқ мақсадлар билан қуришингиз, жуда рақобатбардош бўлишингиз керак, чунки кўпчилик сизнинг ролингизни эгаллашни хоҳлайди. Одатда, катта истеъдодга эга бўлганлар камроқ ишлайди, аммо маълум бир даражага эришиш учун интизомга эга бўлиш керак.

Авлодлар тафовути

- Мен 25 йил ўйнадим. Барези билан бошладим ва Пато билан тугатдим, турли авлодларни кўрдим. Одамлар ўзгарди, ижтимоий тармоқлар катта таъсир кўрсатди, улар катта босим ўтказмоқда. Сизга жуда катта умидлар қў­йилган ҳолатлар мавжуд. Футбол - бу жамоавий спорт, бу ерда турли миллат вакиллари ўйнашади, сиз нафақат ўзингиз, балки жамоанинг манфаати ҳақида ҳам ўйлашингиз керак. Сиз фақат жамоадошингиз учун ишлашингиз керак бўлади, чунки у бугун энг яхши кунга эга эмас. Йигитлар ҳар доим ҳам мухлислар устидан қандай кучга эга эканликларини анг­ламайдилар.

Оила

- Ота-онамдан жуда муҳаббат олдим, ака-укаларимдан эса бирдамлик. Бу мен билан абадий қоладиган нарса. Шундай қилиб, сиз янги авлодларни тарбиялашга ҳаракат қилишингиз керак. Қийин пайтларда кимга ишонишингиз мумкинлигини билишингиз керак.

ЖЧ-2002

- Бу терма жамоадаги менинг турнирим бўлишини аллақачон билардим, шунинг учун муваффақиятсизлик миллий жамоадаги ажойиб давримнинг тугашини англатарди. Италия терма жамоасида ўйнаш, мадҳияни эшитиш - бу ажойиб тажриба. Аммо ҳакам Морено билан тугади... 2002 йилда жамоалар ўзаро қўл сиқишишмасди. Томмази ҳакам билан қўл бериб кўришишни одат қилганди, лекин ўшанда рад этди ва биз ниманидир англадик... Биз унга ҳақиқатдан ҳам кўп нарсаларни айтдик. Уни испан тилида ҳақорат қилдим, мени тушуниши учун, лекин у мени четлатмади (кулади).

Дерби

- Дербида жуда ёш ўйнашни бошладим. Кийиниш хонасига келганингизда, ўзингизни қандай ҳис қилаётганингизни тушунасиз - яхши ёки ёмон - барчаси кескинлик билан боғлиқ. Биз дербида Чемпионлар Лигасида ҳам ўйнадик, эсингиздами? Ўшанда босим энг юқори даражада эди. Кейин, маълум бир ёшгаетганингизда, сиз шунчаки бундай ўйинни кутасиз. Мендан нима етишмаётганини сўрашганда, мен кийиниш хонасидаги атмосфера, ўйин қўрқуви ва ҳиссиётлари, одамларнинг алоқаси ва адреналиннинг бирлашгани, деб жавоб бераман. 80 минг киши - бу жуда кўп. Ва мен дербида энг кўп ўйнаган одамман.

Мураббий

- Мен ҳеч қачон мураббий бўлмайман. Тўғри, отам мураббий эди, лекин мен ўзимни бу ролда ҳис қилмайман. Кўплаб мураббийларим бўлган, Сакки ва Анчелотти каби энг яхшиларидан кўп сабоқ олдим, лекин тушунинг, сизда бунинг учун катта истак бўлиши керак. Менимча, ҳозир мураббий гуруҳни қандай қилиб яхши бош­қаришни аввалгидан кўра кўпроқ билиши керак.

Сакки

- Футболчи бўлмай туриб, у энг юқори даражага чиқиш учун жуда кўп ўқиди. У жуда кўп нарсага эришди.

Гвардиола

- Гвардиола - бу ўрганиш керак бўлган персонаж, у майдонда ва ташқарида фарқ қилишга муваффақ бўлади.

Энг муҳим Ғалаба

- Биринчи марта ғалаба қозонганингизда, сиз ғалаба қозонишингиз мумкинлигини тушунасиз. Сакки билан биринчи чемпионлик менга ғалаба қозонишим мумкинлигини тушунишга ёрдам берди ва бу мен билан абадий қолади.

Энг оҒриҚли

мАҒлубият

- Жаҳон чемпионати финалида ёки Марадонага қарши ярим финалда ютқазсангиз, бу осон эмас. Ва Истанбул, мен 40-сонияда гол урганимда. Голдан кейин мен: «Гол урганимга қарамай, ғалати оқшом»...

Келажак

- Вақти-вақти билан бу ҳақда ўйлайман. Ота-онамдан айрилганимда, катта қайғуга ботдим. 50 ёшга тўлганимда, мен ўйладим: «агар омадингиз бўлса, сиз аллақачон ярмидасиз»... Аммо олдинда турган нарса мен учун ҳеч қачон муаммо бўлмаган. Назарий жиҳатдан, мен нафақага чиққанман, ўтган йилдан бери пенсия оламан (кулади).

Дўстлар

- «Милан»нинг собиқ бош менежери Анжело Карбоне билан, Иброҳим Ба, Костакурта ва Лоренцини билан жуда яқинман. Вьерими? У билан атиги 6 ой «Милан»да ўйнаганман. Мен ҳар доим завқ билан кўришадиган жуда кўп одамлар бор.

Месси

- Менимча, Месси каби футболчи ҳамма учун даҳшатнинг ўзгинаси. У ҳар сафар сизни ҳайратда қолдирадиган нарсаларни қилади. Унинг «Интер»га ўтиши мумкинлигини ўқиганимда, жуда хафа бўлдим. 10 кун давомида уни «Милан»га олиб келишга ҳаракат қилдим, аммо кейин бунинг иложи йўқлигини англадик.

МУҲАММАДХОН тайёрлади